De Oost-Duitse communisten bouwden deze ondergrondse bunker om hun politbureau te beschermen tegen een mogelijke nucleaire, chemische of biologische aanval. De werken duurden een dikke vijf jaar, het complex was klaar in 1983. Uitzonderlijk staat de bunker enkele maanden open voor het publiek. We kregen er een zeer indrukwekkend rondleiding, al verstond ik geen jota van de technische uitleg.
De bunker telt drie verdiepingen en vierhonderd ruimtes. Vierhonderd mensen konden hier twee weken overleven. De bemanning kon afwisselend slapen in drie piepkleine slaapkamers met elk vijf stapelbedden (drie hoog). Honecker kon over een vijftal mooie privé-vertrekken beschikken.
Dankzij een ingenieus verluchtingssysteem kon de bunker bij een atoomaanval 36 uur hermetisch afgesloten worden. Maar het meest tot de verbeelding spreekt de controlekamer van de bunker:
Erich Honecker, vanaf begin jaren zeventig tot 1989 het feitelijke (staats)hoofd van de DDR, bezocht de bunker welgeteld één keer. Hij verliet het complex na vijftien minuten, compleet gedegouteerd.
Of de Navo wist wat hier gaande was, is voer voor discussie. Na de val van de muur werd de plek in elk geval snel gevonden. De bunker werd in ijltempo leeggeroofd, zodat er nu jammer genoeg weinig overblijft van de oorspronkelijke inrichting.
Vandaag staat de - nooit daadwerkelijk gebruikte - Honecker-bunker bij de bookmakers met stip genoteerd in de categorie 'gigantisch en nutteloos bouwwerk waarvoor tonnen geld over de balk werden gegooid'. Perfide paranoia in het pittoreske plaatsje Prenden...
PS: Hier een filmpje van zes minuten over de Honeckerbunker. Wie niet op de schele blik van de gids let, krijgt een zeer representatieve digitale rondleiding!
