Aan Rosa-Luxemburg-Platz staat die Volksbühne. Wat een wonderlijk woord.
De voortuin van deze cultuurtempel voor het volk staat momenteel bomvol. Aangezien er binnen verbouwingen zijn, werd buiten een provisioneel amfitheater gebouwd. In deze reusachtige 'Agora' gaan nu voorstellingen in open lucht door. In geval van regen zijn legercapes en warme thee voorzien.
Een buurtbewoner klaagde dat hij het geschreeuw van de actrices "vooral bij emotionele scènes" door zijn gesloten venster kon horen. Als de Agora op zaterdagavond films vertoont, moeten de kijkers voortaan een koptelefoon dragen om de geluidsoverlast voor de buurt in te perken.
Het roestige rad op voetjes is het symbool van de Volksbühne. Op de houten panelen, die de achterkant van de Agora vormen, leest men Who let the dogs out. Die hit van de muzikale eendagsvlieg Baha Men blijkt "een verwijzing naar het cynisme, de antieke filosofische stroming die beroemd is door haar Bissigkeit [bijtgraagte of vitriool]."
De blauwe verkiezingsaffiche komt van die Linke, de extreem-linkse partij met hoofdkantoor rechtover de Volksbühne. Zowel de Duitse communisten als de socialisten gebruiken rood als huiskleur. Daarom is er nu in Berlijn een "rood-rode" regering aan de macht.
Aangezien de socialisten dekselse kapitalistische meelopers zijn geworden, luidt de communistische slogan: rood stemmen!