Rondom Alexanderplatz rollen en rennen hotdogverkopers in alle richtingen. In 1996 rook de eerste verkoper zijn kans aan de Berlijnse verkeers- en volksader. Maar intussen hebben alsmaar meer worstenbaronnen de topplek ontdekt. Momenteel zou er een heuse "Wurstkrieg" [worstenoorlog of sossiesenslacht] woeden. Bij mijn vertrek stond de teller op 1,20 euro voor een harde piccolo, een
Thüringer Rostbratwurst (die iets langer meet dan de piccolo) en een klodder ketchup of mosterd.
Oudere hotdogverkopers wennen alvast aan hun oude dag en verkopen gemakshalve vanuit een rolstoel. De verkopen hierboven beschikt over een frigobox om zijn drank en worst koel te houden. Let hieronder op de gigantische emmers mosterd die aan de rolstoel bengelen. De dame in rood bleek als assistente van de verkoper te fungeren.
Jonge, fitte verkopers doen het rechtopstaand. Deze
Grillwalkers zeulen hun braadtoestel en gasfles zelf mee. Hun hele winkel weegt 15,5 kilogram, exclusief worsten. Een vlotte verkoper brengt naar verluidt een hondertal worsten per dag aan de man. Wie op tijd en stond een worstje bikt, moet daar geheid toe in staat zijn!
