Het metrostation onder de Deutsche Oper eert aan elke wand een groot muzikant. Beethoven, Haydn en consoorten, maar ook ene Engelbert Humperdinck. Trieste geboortenaam of foute artiestennaam?
Het laatste: de Engelsman Arnold George Dorsey pikte zijn artiestennaam van de bekende (in dit metrostation vereerde) Duitse componist "Engelbert Humperdinck", hoewel ze geen familie waren. Engelbert II blijkt een vreemde, bakkebaardige en nog levende kruising van Willy Sommers, Eddy Wally en Johnny Cash.
De "King of Romance" liet mij recent via de Berliner Kurier weten dat hij over bovenmenselijke krachten beschikt. Bij elke derde song op een concert sluit Humperdinck zijn ogen en bewerkstelligt hij een geheime Massenheilung [massa-genezing], zonder dat het publiek het in het snotje heeft. "Altijd bij het derde liedje gebeuren de merkwaardigste dingen. Sommigen worden hysterisch, anderen vallen in zwijm."
Zo'n man zou het Sint-Pietersplein moeiteloos vier maal kunnen vullen.
Stany, de buschauffeur uit het indegloriaanse "Raymond kan het niet aan!", verkoos tijdens zijn busritten trouwens "vollen bak" Humperdinck. Geniet van Spanish Eyes (1969):