Wit-Rusland is het land van duizend meren en nul zeeën. Toch venten venten en vrouwen er vis. Op centrale plaatsen staan geregeld vrachtwagens met openstaande diepvriezen. Zolang de temperatuur onder het vriespunt blijft, kan het geen kwaad dat die open staan.
In de prachtstad Grodno verzamelt zich een menigte lekkerbekkend rond zo’n vrachtwagen. Een ruige oudere man in een legerjas hevelt de levende vissen met een schepnetje over van de diepvries naar een plastieken bak, hun voorlaatste rustplaats. De verkoopster geeft het genadeschot door de klepperende vissen op een ouderwetse weegschaal te zwieren.
Ook in de frisse onderaardse gangen van de metrostations draait de artisanale handel op volle toeren. Bloemen en taarten steken samen in koelkasten en worden aan eenzelfde stand verkocht.