zondag 1 november 2009

Allerheiligen

Op een Russisch kerkhof kan men zijn ogen goed de kost geven. Geen verzameling stenen en kruisen die enkel in steensoort en lettertype verschillen. Belangrijke Russen krijgen een zerk die naar hun persoon of beroep gemodelleerd is, liefst in een heldhaftige pose.

Deze persoon mag op een rijke maritieme loopbaan terugblikken. Misschien bediende hij een veerpont? Of kreeg hij een boot om gratis de Styx te kunnen overroeien? Het blitse winkelcentrum in de achtergrond stoort in geen geval.

Maarschalk Peresipkin kan vanuit zijn graf bevelen blijven uitvaardigen met zijn draadloze telefoon.

Een gevierde komiek rookt een sigaretje op zijn eigen graf. Zijn hond houdt de wacht in de voortuin. Linksachter leunt een andere grote Rus nonchalant tegen zijn zerkmuur.

En componist Nikita Bogoslovsky neemt het applaus nog steeds dankbaar in ontvangst.

Sterven is een wet, geen straf (Seneca). Sterven moet een feest zijn (Felice).